سلام به دشت سوزان ، به نهر خشک و پیر
به شهر گرسنه ، به شکم درشت و سیر
به دام سر بریده ، به میوه های سمی
به امضاء ممد رو تخت بی دفاع جمشید
تسلا - تهم
آرزوهایی که داشتم بعد تو تو سینه میمیرن
بعد تو روزای هفته مثل جمعه خیلی دلگیرن
مثل اشکای یه ماهی که تو دریا دیگه معلوم نیست
آدما اشک منو بارونا جدی نمیگیرن
آخه چشمات برای من نفس نمیذاره
یه زندگی به من بدهکاره
بیا از این جدایی دست بردار
دل عاشق خدا میدونه که گرفتاره
ولی غرورشم نمیذاره
بگه چقد خرابه حالش
مث پنجره ای که یه عمره تو حسرت بارونه
دل تنگ من این روزا همدم خاطره هامونه
واسه من که نه ولی واسه تو فاصله آسونه
تویی درد من بگو دردمو جز تو کی میدونه